Patrząc z wysokiego stanowiska ewolucji w nieskończoną otchłań przyszłości, dostrzegamy tam nie rozpaczliwe mroki wiecznej śmierci, lecz żywiące blaski wiecznego i wciąż potężniejącego życia.
Starość jest tylko dalszym ciągiem młodości.
Życie, które łatwo jest zepsuć, a naprawić tak trudno.
Jak niedużo zostaje z człowieka, gdy odjąć od niego wszystko, co mówią o nim inni.
Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.
Braterstwo dwóch narodów to jest to właśnie, że będą razem przeciw trzeciemu.
Grzech leży zawsze tylko na drodze od myśli do czynu.