Dopiero w samym środku zimy przekonałem się, że noszę w sobie niepokonane lato.
Grzechy ze smutku są zawsze gorsze niż grzechy z radości.
Uśmiech to pół pocałunku.
Nie możesz uniknąć tego, że ptaki trosk i zmartwień fruwają nad twoją głową, ale możesz nie pozwolić im zbudować gniazd w twoich włosach.
Ciesz się drobiazgami, a wielkie szczęście wejdzie w twoje życie.
Szczęście: nie uważać zwykłych zmartwień za katastrofy.
Radość mija szybko, ból jest wieczny.
Uśmiech to cała prawda smutku.
Ci, co rozśmieszają ludzi cenniejsi są od tych, co każą im płakać.
Szczęście to razem się smucić.
Czy wiesz że łzy się śmieją kiedy są za duże.
Każde negatywne zdarzenie zawiera zarodek równie wielkiego jak ono samo lub nawet większego dobrodziejstwa.
Smutny święty to żaden święty.
Humor polega na tym, że śmiejesz się mimo wszystko.
Gorzka prawda - prawda nielukrowana.
Być radosnym, dobrze czynić i wróblom pozwalać ćwierkać - to najlepsza filozofia.
Boże, po stokroć święty, mocny i uśmiechnięty - <br /> [...] dzisiaj, gdy mi tak smutno i duszno, i ciemno - <br /> uśmiechnij się nade mną.
Prószy śnieg płatkami, <br /> smutno, gdy jesteśmy w duszy sami. <br /> Smutniej jeszcze, gdy trzeba iść drogą <br /> i nie widzieć prócz nieba nikogo. <br /> A najsmutniej, gdy droga daleka <br /> i nikt na końcu, prócz Boga, na nas nie czeka.
A gdy serce twe przytłoczy <br /> Myśl, że żyć nie warto <br /> Z łez ocieraj cudze oczy <br /> Chociaż twoich nie otarto.
Jest taka cierpienia granica, <br /> Za którą się uśmiech pogodny zaczyna.
Gdy kobieta płacze nigdy nie wiadomo, czy jej to pomaga, czy szkodzi.
Potrzebny jest czyjś uśmiech, aby samemu też się uśmiechnąć.
Śmiać się prawdziwie umieją tylko ludzie poważni.
Złamana ręka może pracować, ale złamane serce nie.
Ludzie weseli popełniają więcej głupstw niż smutni. Ale smutni popełniają większe głupstwa niż weseli.
Dusza nie znałaby tęczy, gdyby oczy nie znały łez.
Płacz i śmiech to prawie to samo, ale to drugie jest przyjemniejsze.
Ciesz się w życiu drobiazgami, bo któregoś dnia możesz spojrzeć za siebie i zobaczyć, że były to rzeczy wielkie.
Zwierzęta nie śmieją się. One rozumieją powagę życia.