Serce może pękać, ale i tak bije dalej.
Kto oczekuje nieszczęścia, prosi o to nieszczęście i otrzyma je.
Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia.
Cierpienie uczy nas o własnym istnieniu.
Nawet gwiazdy płaczą z tym, kto płacze w nocy.
Cierpienie jest czymś duchowym, jest najbardziej bezpośrednim objawem świadomości.
Bóg czasem bywa bardzo surowy, ale nigdy ponad to, co człowiek może znieść.
Ból jest ojcem - a miłość matką mądrości.
Ból powoduje zmiany, ale żaden ból nie zdoła zmienić faktów.
Każdy dźwiga swój krzyż.
Ból to zaledwie jeszcze jeden przeciwnik, któremu należy stawić czoło i go pokonać.
Płaczącemu nie patrz nigdy w oczy!
Rana zadana przez przyjaciela nie zagoi się nigdy.
Szał miłości jest gorszy od bólu zębów.
Można utopić rozum w winie, ale nieszczęścia utopić się nie da.
Człowiek, który nie poczuł smaku swoich łez – nie jest prawdziwym człowiekiem.
Kobieta więdnie, jeśli podlewana jest łzami.
Nic nie boli, tak jak życie.
Kto nie przeszedł przez szkołę bólu, jest jak analfabeta przed księgą życia.
Jeśli w miłości jesteś źródłem szczęścia, jego owoce do ciebie powrócą. Jeśli jesteś sprawcą uraz, do ciebie powrócą krzywdy.
Dobra rzecz w muzyce to to, że gdy cię trafi, nie czujesz bólu.
Ja nie chcę płakać... tylko mi się tak... oczy pocą.
Zamknij oczy. Ale nie umieraj, masz prawo do płaczu. A potem wstań i walcz o następny dzień.
Nikt nie zasługuje na twoje łzy, a ten kto na nie zasługuje na pewno nie doprowadzi cię do płaczu.
Płacz – to mokra robota uczuć.
Jam jest miłość, ty cierpienie, tak nam blisko jest do siebie.
Łzy kobiety mają dziwną własność; potrafią osuszyć męską kieszeń.
Narzekałem, że nie mam butów, dopóki nie spotkałem człowieka, który nie miał stóp.
Cierpienie jest dowodem miłości, gdy miłość jest powodem cierpienia.
Człowiek rodzi się, płacząc. Kiedy już się wypłacze, umiera.
W każdym roku jest trzydzieści jeden milionów sekund. Te nieliczne, które warto zapamiętać, wzruszają nas i ranią bez końca.
Parasol nie chroni od łez.
Nikomu nie udaje się przejść przez życie, nie nabawiwszy się przy tym blizn.
Z bólem da się żyć – najgorszy jest ciągły, dręczący niepokój.
Wszystko, co piękne, musi boleć [...]
Cierpienie jest surowym, ale uczonym mistrzem dla tego, kto umie przyjąć od niego niezawodne lekcje.
Bóg nie zszedł na ziemię, aby cierpienie znieść czy wyjaśnić, lecz aby je napełnić swoją obecnością.
Czas nie leczy ran, lecz przyzwyczaja nas do bólu.
Życie to ostry miecz, na którym Bóg wypisał żyj, kochaj, cierp.
Językiem można zmiażdżyć człowieka.
Najczarniesze godziny to te, które poprzedzają brzask.
Frasunek zdrowia rabunek.
Na frasunek dobry trunek.
Bardziej boli od języka niż od miecza.
Gdzie cierpienie, tam i nadzieja.
Schody do nieba mają cierniste poręcze.
Baseny bogaczy często wypełnione są ludzkimi łzami.
Poświęcenie ma w sobie coś z męczeństwa i woni kadzidła.