Kochać to chcieć przemierzyć cały świat we dwoje, po to, by nie było miejsca na ziemi wolnego od wspólnych wspomnień.
Czas omija miejsca, które wspominamy.
Dobrodziejstwa piszą się na piasku, a krzywdy ryją się na kamieniu.
Po chwili zapomnienia następuje chwila westchnienia.
Wspomnienia to jedyny wehikuł czasu, jakim dysponujemy.
Gdy wydarzy się coś złego, pijesz, żeby zapomnieć. Kiedy zdarzy się coś dobrego, pijesz, żeby to uczcić. A jeśli nie wydarzy się nic szczególnego, pijesz po to, żeby coś się działo.
Wspomnienie ma w sobie wiele poetyckiej swobody. Opuszcza pewne rzeczy, inne wyolbrzymia (...), pamięć ludzka gnieździ się bowiem głównie w sercu.
Pamiętaj, co masz do zrobienia, i zapomnij, czego już dokonałeś.
Moje serce rozpadło się na milion kawałków po to, byś choć jeden mógł znaleźć i przypomnieć sobie o mnie.
Wspomnienia są jak światła i barwy - podświetlają i retuszują przykrości naszego życia.
Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.
Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiająć dobre i dzieki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości.
Pamiętniki są bombą atomową rencistów.
Starość przychodzi dopiero wtedy, gdy zaczynamy mieć więcej wspomnień niż marzeń.
Piękne jest to, co w nas zostało.
Jesteśmy swoją pamięcią, chimerycznym muzeum zmiennych kształtów, stosem potłuczonych luster.
Istotne jest nie tyle to, by mieć wspomnienia, ile by wyrównać z nimi rachunki.
Pamięć serca nazywa się wdzięcznością.
Ludzie mogą należeć do nas tylko we wspomnieniach.
Pamiętajmy o tych, co odeszli, inaczej naprawdę będą martwi.
Doświadczenie jest ojcem mądrości, a pamięć jej matką.
Przeżyte chwile nie giną. Nie wiemy nigdy, kiedy wypłyną z dalekiej przeszłości, by nałożyć się na to, co przeżywamy obecnie.
Pamięć jest darem, ale bywa przekleństwem.
Pamięć jest jak czujny gospodarz: najwięcej uwagi poświęca złym lokatorom.
Wszystkie najpiękniejsze wspomnienia ważą mniej niż jedna słodka chwila miłości.
Nie ma chyba rzeczy obojętniejszej niż dom, w którym się kiedyś mieszkało, i wiara, którą się straciło. Dom nadal stoi mimo iż dawny mieszkaniec zamienił się w włóczęgę, wiara dalej żyje w sercach innych ludzi.
Zapomnisz może o osobie, z którą się śmiałeś, lecz nigdy nie zapomnisz o osobie, z którą płakałeś.
Czas goi rany, wspomnieniami rekompensuje nam to co straciliśmy.
Wspomnienia i wyobrażenia urzeczywistniają się w ciszy.
Kraj rodzinny, ściśle mówiąc, kraj, w którym przeżyliśmy lata swego dzieciństwa, nie jest żadnym krajem geograficznym, ale mnóstwem miejsc i tajemniczych zakątków, z którymi mieliśmy do czynienia, gdy byliśmy młodzi.
Szczęśliwe wspomnienie jest może na ziemi prawdziwsze od samego szczęścia.
Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą, co robić, ale nie wolno wspominać.
Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni Twego życia! Wracaj do nich, ilekroć w Twoim życiu wszystko zaczyna sie walić.
Każdy ma swoje miejsce ulubione w dzieciństwie. To jest ojczyzna duszy.
Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci.
Należy się cieszyć dniem dzisiejszym w trwodze przed jutrem, chwytać szczęście w przelocie, bo często za całe oparcie i pociechę w życiu ma się tylko wspomnienie szczęśliwego dzieciństwa.
Czas krok po kroku nam zmienia gorycz pamięci w słodycz zapomnienia.
Dobro i zło należy pamiętać wiecznie. Dobro, ponieważ wspomnienie, że kiedyś nam je wyświadczono, uszlachetnia nas. Zło, ponieważ od chwili, w której je nam wyrządzono, spoczywa na nas obowiązek odpłacenia za nie dobrem.
Pamiętnik: ta część naszego życia, którą możemy opowiedzieć nie rumieniąc się.
Nic tak nie rani, jak odłamki wspomnień.
Kobieta często potrafi zaskoczyć swego męża w rocznicę ślubu - już samym jej wspomnieniem.
Najlepszym sposobem zapamiętania daty urodzin swojej żony jest raz o niej zapomnieć.
Kobiety i słonie nigdy nie zapominają urazy.
Jeśli kobieta mówi o swoje przeszłości - to jest spowiedź. Gdy mężczyzna - to są wspomnienia z wojska lub zwykła bujda.
Każdy skarży się na swoją pamięć, a nikt nie skarży się na swój rozum.
Miłość jest gorącym zapomnieniem o wszystkim.
Jedynie ci kochankowie mogą o sobie zapomnieć, którzy niedostatecznie się kochali, by się znienawidzić.
Kobiety pamiętają pierwszy pocałunek wtedy jeszcze, kiedy mężczyźni zapomnieli już o ostatnim.